18-3-2 اجراي انواع جدا كننده‌ها

18-3-2-1 اجراي جدا كننده‌ها با آجر توپر

در مورد اين جدا كننده‌ها مصالح مورد مصرف عبارتند از آجر فشاري، آجر ماسه آهكي، آجر ماشيني و آجر سيماني به ابعاد آجر فشاري، كه به طور اختصار آن را آجر سيماني مي‌ناميم. ديوارهاي جدا كننده با آجر توپر داخل ساختمان داراي دو نامگذاري مختلف مي‌باشند.

ـ تيغه‌ها

ـ ديوارهاي نيم‌آجره توپر (ده سانتيمتر ضخامت)

الف: طرز اجراي تيغه‌ها

چنانچه در نقشه‌هاي اجرايي به هر دليل تيغه آجري پيش‌بيني شده باشد، بايد در اجراي آنها نهايت دقت را به عمل آورد. ضخامت اين تيغه‌ها حدود 4 سانتيمتر است و با ملات گچ و خاك اجرا مي‌شوند. آجر مورد مصرف مي‌تواند فشاري، ماسه آهكي، ماشيني و يا سيماني باشد.

ب: ديوارهاي نيم‌‌آجره توپر (ده سانتيمتر ضخامت)

ضخامت اين ديوارها حدود 10 سانتيمتر است و مي‌توانند با آجر فشاري، ماسه آهكي ماشيني و يا سيماني اجرا شوند. ملات مورد مصرف در مورد انواع آجرهاي ياد شده، ملات ماسه سيمان 1:3، باتارد 1:2:8، ماسه آهك 1:3 و يا ملات گچ و خاك مي‌باشد.

مصرف ملاتهاي ضعيف ماسه گل و يا گل آهك، مجاز نمي‌باشد. به علاوه مصرف ملات ماسه آهك در نقاط كم‌رطوبت (نقاط خشك)، موكول به تأييد دستگاه نظارت بوده و با رعايت احتياط صورت مي‌گيرد.

قبل از اجراي آجركاري بايد آجر را زنجاب نمود تا ضمن از بين رفتگي گرد و غبار روي آن پس از مصرف نيز باعث جذب آب ملات نگردد. بايد توجه داشت كه سطح جدا كننده‌هاي داخلي كاملاً افقي و تراز بوده و آجرها كاملاً قفل و بست شوند و درزهاي قائم روي هم قرار نگيرند. عمل تراز كردن به كمك ريسمان صورت مي‌گيرد، ضمناً بايد مرتباً روي ديوار شاقول گذاشت تا نبشها و كنجها كاملاً قائم باشند. سطوح جدا كننده‌هاي اجرا شده با ملات ماسه سيمان، باتارد و ماسه آهك در 3 فصل از سال، بايد حداقل تا 3 روز مرطوب بمانند، ولي در تابستان تعداد روزها از 3 روز افزايش يافته و بسته به نظر دستگاه نظارت خواهد بود. علاوه بر مطالب ياد شده رعايت نكات زير در مورد جدا كننده‌ها الزامي است:

الف: حداكثر طول مجاز ديوار جدا كننده بين دو پشت‌بند، كوچكترين دو مقدار زير است:

ـ چهل برابر ضخامت ديوار يا تيغه

ـ شش متر

ب: پشت‌بند بايد به ضخامت حداقل معادل ضخامت ديوار و به طول حداقل بزرگترين دهانه طرفين پشت‌بند باشد، به جاي پشت‌بند مي‌توان ستونكهاي قائم فولادي، بتن‌آرمه و يا چوبي در داخل تيغه يا ديوار قرار داده و دو سر ستونكها را به طور مناسبي در كف و سقف مهار نمود.

پ: حداكثر ارتفاع مجاز ديوارهاي غيرباربر و تيغه‌ها از تراز كف مجاور، متر مي‌باشد، در صورت تجاوز از اين حد بايد با تعبيه كلافهاي افقي و قائم به طور مناسبي به تقويت ديوارها مبادرت گردد.

ت: تيغه‌هايي كه در تمام ارتفاع طبقه ادامه دارند، بايد كاملاً به زير پوشش سقف مهر شوند، يعني رگ آجر تيغه با فشار و ملات كافي در زير سقف جاي داده شود.

ث: لبه فوقاني تيغه‌هايي كه در تمام ارتفاع طبقه ادامه ندارند، بايد با كلاف فولادي، بتن‌آرمه و يا چوبي كه به سازه ساختمان و يا كلافهاي احاطه كننده تيغه متصل مي‌باشد، كلاف‌بندي شود.

ج: لبه قائم تيغه‌ها نبايد آزاد باشد. اين لبه بايد به يك تيغه ديگر يا يك ديوار عمود بر آن، يكي از اجزاي سازه يا ستونكي كه به همين منظور از فولاد، بتن‌آرمه يا چوب تعبيه مي‌شود با اتصال كافي تكيه داشته باشد. ستونك مي‌تواند از يك ناوداني نمره 6 و يا معادل آن از فولاد، بتن‌آرمه و يا چوب تشكيل يابد. چنانچه فاصله لبه آزاد تيغه از پشت‌بند كمتر از متر باشد، اين لبه مي‌تواند آزاد باشد.

چ: در صورتي كه ديوار و تيغه متكي به آن به طور همزمان و يا به صورت لاريز و يا به صورت هشتگير چيده شوند، اتصال تيغه به ديوار، كافي تلقي مي‌گردد، ولي چنانچه تيغه بعد از احداث ديوار و بدون اتصال به آن ساخته شود، بايد در محل تقاطع در داخل ملات بين رگها با ميلگرد به قطر 8 ميليمتر (يا تسمه فولادي معادل آن) كه حداقل در طول 25 سانتيمتر در داخل ديوار، 50 سانتيمتر در داخل تيغه قرار مي‌گيرد، به فواصل حداكثر 60 سانتيمتر تيغه را به ديوار مهار نمود. در غير اين صورت لبه كناري تيغه، آزاد تلقي شده و بايد برابر بند «ج» ستونكي در اين لبه تعبيه گردد. دو تيغه عمود بر هم بايد با يكديگر قفل و بست شوند.

18-3-2-2 جدا كننده‌ها با بلوكهاي توخالي سفالي يا سيماني

ملات مورد مصرف در مورد بلوکهاي مجوف توخالي سفالي و يا سيماني ، منحصراً ملات ماسه سيمان 1:3 مي باشد . تمام نکات ياد شده در بند 18-3-2-1 ب در مورد اين ديوارها نيز بايد در نظر گرفته شود . چنانچه از طرف دستگاه نظارت دستور پر کردن بلوکهاي سيماني توخالي داده شود، ولي نوع مواد پرکننده مشخص نشده باشد ، مي توان با بتن ريزدانه، ملات ماسه سيمان و يا بتن سبک، بلوکها را پر کرد. با توجه به اينکه در بلوکهاي توخالي سفالي ، طرز اجرا به نحوي است که حفره ها به طور افقي دنبال يکديگر قرار مي گيرند و طبعاً پر کردن آنها ميسر نيست ، براي اينکه فضاي خالي اين قبيل بلوکها به مرکز رشد حشرات مزاحم و ميکروبها بدل نگردد ، توصيه مي شود که مصرف آنها در نقاط مرطوب با احتياط صورت گيرد. بديهي است بندکشي اين بلوکها بايد با نهايت دقت صورت گيرد.

18-3-2-3 تيغه هاي ساخته شده از ديوار گچي

قبل از نصب ديوار گچي در ساختمان بايد کف آن تراز باشد، نصب ديوار گچي با اتصال صفحات به وسيله کام و زبانه و افزودن گچ مخصوص درزبندي انجام مي شود و به علت گيرش سريع اين گچ مي توان ديوارها را تا ارتفاع مجاز بالا برد. نصب اين ديوارها تا متر ارتفاع و 6 متر طول ، احتياج به استفاده از هيچ نوع وسيله تقويت کننده ندارد و چنانچه لازم باشد ابعاد ديوارها افزايش يابد، بايد از وسايل محکم کننده افقي و عمودي استفاده گردد. لوله هاي آب، کابلها و سيمهاي گوناگون ساختمان در داخل شيارهايي که در صفحات گچي به وسيله ابزار مخصوص ايجاد مي گردد ، قرار داده شده و بعداً روي شيارها با گچ مخصوص مسدود مي شود . در صورتي که لوله ها ، ضخيم و يا تعدادشان زياد باشد ، بايد از ديوارهاي گچي دوجداره ، استفاده و لوله ها بين دو جدار واقع شوند . اشياء سبک و کوچک از قبيل قاب عکس، جالباسي و غيره را مي توان با وسايل محکم کننده معمولي مثل قلاب و پيچ و غيره به ديوار نصب کرد ، ليکن اشياء سنگين بايد به وسيله قطعات متصل کننده که در پشت ديوار تعبيه مي گردند، نصب شوند. در نقاطي که رطوبت دائمي دارند ، نصب اين صفحات با احتياط صورت مي گيرد و به همين منظور بايد قبلاً با شرکت توليد کننده، مشورت لازم به عمل آيد. اتصال ديوار گچي به سقف، کف و ساير ديوارها بايد با دقت لازم و توسط کارگران مجرب انجام گردد. چون بدنه، پايه ها، حمالها و سقفها غالباً نيروهاي قابل ملاحظه اي به نقاط مختلف ديوارهاي گچي وارد مي آورند ، توصيه مي شود هنگام اتصال ديوارها به قسمتهاي مزبور براي ايجاد اتصال قابل ارتجاع يا لغزان، از نوارهاي قابل ارتجاع يا پرو فيل استفاده شود . از نظر صرفه جويي در هزينه و وقت بهتر است قبلاً وضعيت اتصالات ، مطالعه و نقشه هاي اجرايي تهيه گردند . نصب ديوارهاي گچي و اتصال آنها به قسمتهاي باربر و پايه ها به سه روش لغزان، قابل ارتجاع و مستقيم انجام مي شود.

الف: اتصال لغزان

شکل صورت U شکل و در برخي از موارد با پروفيل T اين اتصال معمولاً با استفاده از پروفيل مي گيرد.

ب: اتصال قابل ارتجاع

اين نوع اتصال با استفاده از نوار قيراندود مخصوص يا الياف معدني که از مواد خيلي نرم نباشد، اجرا مي شود. اين نوارها بين ديوار و قسمت اصلي ساختمان قرار مي گيرند.

ج: اتصال مستقيم

در اين روش ديواره گچي به کمک گچ به قسمتهاي مستحکم ساختمان متصل مي گردد. در اين روش اتصالات جانبي مي توانند مستقيماً روي سطوح ناصاف و اندود نشده ، صورت گيرند . چنانچه امکان انحنا و خميدگي سقف وجود ندارد ، ديواره ها را مي توان به روش مستقيم متصل نمود.

در اشکال زير نحوه اتصالات سه گانه ياد شده مشاهده مي شود.

اتصال ارتجاعی (با نوار مخصوص) اتصال لغزان (با پروفيل) اتصال مستقيم

1- ديواره گچي

2- گچ

3- نوار مخصوص (که با گچ درزبندي متصل شده است)

4- برش ايجاد شده روي گچ با ماله بنايي يا گچبري