26-6-1 تعريف

داربست جايگاه و تكيه‌گاهي است موقت كه هنگام اجراي عمليات ساختماني در ارتفاع، براي نگهداري و حفظ كارگران، مصالح ساختماني و ابزار كار به كار برده مي‌شود. داربستها بسته به نوع استقرار به صورت ساده، معلق، پيش آمده، قابل نوسان، مستقل، برجي و غيره به كار مي‌روند.