9-5-1 كليات و عملكرد

ملات بنايي يكي از مصالحي است كه ضمن انعطاف‌پذيري، احتياجات مختلف را برآورده مي‌سازد. برخلاف اعتقاد عامه، ملاتي كه تمام خواسته‌ها را برآورده سازد، وجود ندارد، ليكن شناخت مواد متشكله ملاتها و خواصشان، طراح پروژه را قادر خواهد ساخت تا مخلوط مناسب براي هر پروژه را انتخاب نمايد.

عملكرد اساسي ملات اين است كه مصالح بنايي را به صورت توده يكپارچه‌اي به يكديگر بچسباند، از ديدگاه ديگر ملات، مصالح جدا از يكديگر را به هم پيوند مي‌دهد، تمام شكافها و تركها را پر مي‌كند و بستر يكنواختي را ارائه مي‌دهد.

الصاق بايد چنان صورت گيرد كه يكپارچگي مصالح تأمين گردد، به علاوه مجموعه بايد در برابر بوران، مقاوم و نفوذناپذير باشد. چنانچه چسبندگي لازم بين ملات و ديگر مصالح ساختماني تأمين شود، ديوار داراي دوام كافي براي تحمل عوامل جوي خواهد بود.

علي‌رغم آنكه ملات بنايي و بتن داراي يك نوع اجزاي متشكله اصلي مي‌باشند، عملكرد مشابهي ندارند. در يك ديوار با مصالح بنايي، ملات نقش يكپارچه كردن آجر، سنگ، بلوك و غيره، به منظور تأمين مقاومت مورد نظر در سازه را به عهده دارد، در حالي كه بتن به تنهايي نوعي مصالح سازه‌اي است كه باربر مي‌باشد. بتن در قالبهاي چوبي يا فلزي كه جاذب آب نيستند، ريخته مي‌شود، به قسمي كه تمام آب بتن صرف آبگيري سيمان مي‌شود، حال آنكه ملات، بين مصالح جاذب آب قرار گرفته و آب آن از دست مي‌رود. مقاومت بتن شرط اساسي است، ولي در ملات يكي از چند عامل مهم مي‌باشد.