2-12-3 انطباق با مشخصات و استانداردها

پلاستيكهاي ساختماني مورد مصرف در هر پروژه بايد از نقطه نظر ويژگيهاي فيزيكي، شيميايي، مكانيكي، اندازه، ضخامت، رنگ و ديگر مشخصه‌هاي ظاهري با آنچه در نقشه‌ها، دستور كارها، مشخصات فني خصوصي و ساير مدارك پيمان ذكر شده است، منطبق باشد. نمونه مواد و مصالح پلاستيكي بايد قبلاً به تصويب دستگاه نظارت برسد. ويژگيهاي فيزيكي، شيميايي و مكانيكي فرآورده‌هاي پلاستيكي و روش آزمايش آنها بايد با استانداردهاي ايراني زير

180-190-215-216-217-283-341-357-358-911-912-913-914-915-916-959-1091-1182-1215-1216-1217-1331-1434-1435-1436-1437-1470-1471-1472-1473-1584-1612-1651-1652-1773-1774-1993-2001-2002-2041-2042-2114-2115-2116-2117-2118-2119-2178-2208-2209-2212-2315-2316-2317-2318-2319-2320-2407-2408-2411-2412-2413-2414-2415-2417-2418-2419-2429-2430-2431-2432-2433-2434-2435-2465-2782-2783-2915-2916-2917-2918-3857-3880 و يا هر استاندارد ايراني ديگري كه تا زمان انعقاد پيمان در باره مواد و فرآورده‌هاي پلاستيكي تدوين يا تجديد نظر شود، مطابقت داشته باشد. تا زماني كه استاندارد ايراني در پاره‌اي موارد تدوين نشده باشد، در درجه اول استانداردهاي ”سازمان بين‌المللي استاندارد ISO “ معتبر خواهد بود و در صورت نبودن استاندارد بين‌المللي به ترتيب استانداردهاي آمريكايي ASTM ، آلماني DIN و بريتانيايي BS ملاك عمل قرار خواهد گرفت.