3-2-6 خاكبرداري در زمينهاي لجني

زمينهاي لجني و آبدار، خاكهاي اشباع شده از آب و حاوي مواد آلي بوده كه تحمل وزن ساختمان را نداشته و در اثر بارگذاري گسيخته مي‌شوند.

وجود لجن در محلهاي خاكبرداري، مانعي براي اجراي كار به شمار آمده و باعث فرورفتن تجهيزات، از كار افتادن آنها و نهايتاً تأخير در اجراي بموقع عمليات و كاهش بازده كار مي‌باشد. از اين رو پيمانكار بايد قبل از اجراي عمليات، تدابير لازم را براي انتخاب نوع و تعداد ماشين‌آلات و روش كار به عمل آورده و پس از تأييد دستگاه نظارت اقدام به شروع عمليات نمايد. در زمينهاي لجني، بايد حتي‌الامكان از ماشين‌آلات كوچك، سبك و با سطح اتكاي زياد استفاده شود تا عمليات با سهولت بيشتر انجام شده و اشكالي پيش نيايد. نظر به اينكه حفاري در لجن و حمل مواد، كاري مشكل و غير اقتصادي است، در مواردي كه عمق و حجم لجن زياد باشد، پيمانكار بايد بر اساس دستورات دستگاه نظارت ابتدا با روشهاي مورد تأييد نسبت به پايدار ساختن لجن از طريق خشك كردن محل، عمل نموده و پس از آن اقدام به عمليات خاكبرداري نمايد.

لجنهاي حاصل از گودبرداري و خاكبرداري، بايد حتي‌الامكان در محلهاي اطراف كارگاه به مصارف زراعي برسد، به هر حال محل تخليه لجن در نزديك‌ترين مكان ممكن، توسط دستگاه نظارت، تعيين و به پيمانكار ابلاغ مي‌شود.