23-10-3 روش اجرا

پس از انجام عمليات تسطيح محوطه به شرح مندرج در بند 23-8 پيمانکار بايد ابتدا محور خيابانها و پياده روها را ميخکوبي نموده و پس از ارزيابي و برداشت نيمرخ طولي با توجه به خط پروژه و رقوم ميخهاي برداشت شده، رقوم کف تمام شده جدول گذاري را مشخص و بر اساس رقومهاي خواسته شده، اقدام به خاکبرداري محل جداول نمايد . مسير دقيق جدول گذاري در خطوط مستقيم و قوسها، بايد با رنگ کاملاً مشخص گردد . جدول گذاري بايد روي پي مستحکم و يکنواخت صورت گيرد . در نقاطي که به علت تراز زمين و نامناسب بودن خاک زير پي، خاکبرداري اجتناب ناپذير باشد، پس از خاکبرداري بايد تا تراز موردنظر با مصالح مناسب نظير سنگ و ملات يا شفته زيرسازي انجام شود . در صورتي که به دلايلي و بر اساس نقشه هاي اجرايي ارتفاع جدول گذاري يکنواخت نباشد و نتوان از جداول پيش ساخته استفاده نمود، بايد جدولسازي با بتن درجا انجام شود، جدولهاي پيش ساخته بايد پس از تراز و نصب، بندکشي و کامل شود . چنانچه طول جدول گذاري زياد باشد، بايد طبق نقشه هاي اجرايي درزهاي انبساط به عرض حداقل 10 الي 15 ميليمتر پيش بيني شود، فاصله درزهاي انبساط نبايد از 6 متر بيشتر باشد . درزهاي انبساط بايد با مواد مناسب نظير آسفالت پر شود.

چنانچه در کانالهاي جمع کننده آبهاي سطحي و باران از جداول پيش ساخته استفاده شود، بايد ابتدا جداول طرفين در تراز موردنظر، نصب و سپس کف کانال با بتن به عيار 250 کيلوگرم سيمان در مترمکعب کفسازي شود . ضخامت اين بتن در وسط، حداقل 10 سانتيمتر است که در طرفين با انحنا به جداول کناري بسته مي شود و سپس با ملات سيمان به عيار 1:3 اندود ليسه اي مي گردد . چنانچه قرار باشد وسايل نقليه از روي آبروها عبور نمايند، بايد روي جداول از دالهاي بتني به ضخامت حداقل 15 سانتيمتر يا از شبکه هاي آرماتور استفاده شود . اين دالها يا شبکه هاي فلزي، بايد در محل خود چنان نصب و محکم شوند که در اثر ضربه و حرکت وسائط نقليه دچار لقي و شکستگي نگردند.