2-4-4 حمل و نقل و نگهداري
بارگيري، حمل و تخليه مواد سنگي بتن و انبار كردن آنها بايد به نحوي باشد كه مواد خارجي و زيانآور در آنها نفوذ نكنند و دانههاي ريز و درشت از يكديگر جدا نشوند. مصالح سنگي بايد دور از پوشش گياهي و مواد آلوده كننده نگهداري شود. شن و ماسه بايد به طور جداگانه انبار شوند و در مواقعي كه درشتي دانههاي شن از 1/38 ميليمتر تجاوز كند، اين دانهها نيز بايد در دو گروه انباشته گردند تا امكان جداشدگي دانهها به حداقل برسد. هنگاميكه بزرگترين اندازه سنگدانه 1/38 ميليمتر باشد مرز جدايي دو نوع سنگدانه 05/19 ميليمتر و وقتي كه بزرگترين اندازه 8/50 يا 5/64 ميليمتر باشد مرز جدايي 4/25 ميليمتر خواهد بود. ديوارهاي تقسيم مصالح سنگي بايد به قسمي محكم باشد كه هنگام خالي شدن يك قسمت و پر بودن بخش ديگر، رانش سنگدانهها آنها را خراب نكند، به هنگام بارش و يخبندان بايد روي شن و ماسه را با برزنت يا ورقههاي پلاستيكي مناسب پوشانيد و در گرماي شديد براي آنها سايبان ايجاد كرد تا زياده از حد داغ نشوند. تودههاي شن و ماسه نبايد به شكل مخروطهاي بلندي درآيند، زيرا اين عمل سبب جدا شدگي دانههاي ريز و درشت ميشود، بلكه بايد آنها را در لايههايي به ضخامت يكسان انبار نمود و جابهجا كردن آنها را به صورت افقي انجام داد. به هنگام وزش باد بايد از جدا شدن ذرات ريز در حين تخليه جلوگيري شود. محل دپو بايد چنان آماده گردد كه همواره تخليه يكنواخت آب مازاد امكانپذير باشد. براي دستيابي به رطوبت يكنواخت براي مصالح سنگي در كارگاه بايد حداقل اين مصالح دوازده ساعت در محل باقيمانده و سپس به مصرف برسند.
سيلوي ذخيره مواد سنگي حتيالمقدور بايد به شكل مربع يا دايره بوده و شيب قسمتهاي پايين آن كمتر از 50 درجه باشد. ريختن مصالح سنگي به داخل سيلو بايد به صورت قائم انجام شود تا از برخورد مواد سنگي با كنارههاي سيلو جلوگيري به عمل آيد، زيرا اين عمل سبب جداشدگي دانهها ميشود.
پر بودن سيلوي مواد سنگي باعث كاهش شكسته شدن مصالح سنگي و حفظ دانهبندي مصالح خواهد شد. در موقع خالي كردن سنگدانهها از بلندي به داخل سيلو بايد از نردبان مواد سنگي استفاده كرد. در صورت شكسته شدن مواد سنگي در حين جابهجا كردن بايد قبل از ساختن بتن آنها را مجدداً دانهبندي كرد.
جدول 2-4-3 (الف) دانهبندي مصالح سنگي ريزدانه (ماسه)
درصد وزني رد شده از هر الك آزمايشگاهي |
اندازه الك استاندارد با سوراخ مربع |
100 |
5/9 ميليمتر |
100 - 95 |
76/4 ميليمتر |
100 - 80 |
38/2 ميليمتر |
85 - 50 |
19/1 ميليمتر |
60 - 25 |
595 ميکرون |
30 - 10 |
297 ميکرون |
10 - 2 |
149 ميکرون |
باقيمانده مصالح بين هر دو الك متوالي جدول فوق نبايد بيش از (45%) وزن كل نمونه باشد.
جدول 2-4-3 (ب) دانهبندي مصالح سنگي درشتدانه (شن)
اندازه الكهاي استاندارد (ميليمتر) |
|||||||||||||
6/101 |
9/88 |
2/76 |
5/64 |
8/50 |
1/38 |
4/25 |
05/19 |
7/12 |
5/9 |
76/4 |
38/2 |
19/1 |
درشتي دانه |
درصد وزني رد شده از هر الك آزمايشگاهي (داراي سوراخهاي مربع) |
|||||||||||||
100 |
90 تا 100 |
|
25 تا 60 |
|
0 تا 15 |
|
0 تا 5 |
|
|
|
|
|
10/38 تا 9/88 ميليمتر |
|
|
100 |
90 تا 100 |
35 تا 70 |
0 تا 15 |
|
0 تا 5 |
|
|
|
|
|
10/38 تا 5/64 ميليمتر |
|
|
|
100 |
95 تا 100 |
|
35 تا 70 |
|
10 تا 30 |
|
0 تا 5 |
|
|
76/4 تا 8/50 ميليمتر |
|
|
|
|
100 |
95 تا 100 |
|
35 تا 70 |
|
10 تا 30 |
0 تا 5 |
|
|
76/4 تا 1/38 ميليمتر |
|
|
|
|
|
100 |
95 تا 100 |
|
25 تا 60 |
|
0 تا 10 |
0 تا 5 |
|
76/4 تا 4/25 ميليمتر |
|
|
|
|
|
|
100 |
90 تا 100 |
|
20 تا 55 |
0 تا 10 |
0 تا 5 |
|
76/4 تا 05/19 ميليمتر |
|
|
|
|
|
|
|
100 |
90 تا 100 |
40 تا 70 |
0 تا 15 |
0 تا 5 |
|
76/4 تا 7/12 ميليمتر |
|
|
|
|
|
|
|
|
100 |
85 تا 100 |
10 تا 30 |
0 تا 10 |
0 تا 5 |
3/2 تا 5/9 ميليمتر |
|
|
|
100 |
90 تا 100 |
35 تا 70 |
0 تا 15 |
|
0 تا 5 |
|
|
|
|
4/25 تا 8/50 ميليمتر |
|
|
|
|
100 |
90 تا 100 |
20 تا 55 |
0 تا 10 |
|
0 تا 5 |
|
|
|
05/19 تا 7/38 ميليمتر |
جدول 2-4-3 (پ) حداكثر مقادير مجاز براي مواد زيانآور در سنگدانههاي ريز بتن*
ملاحظات |
حداکثر درصد وزني در کل نمونه |
نوع مواد زيانآور |
شيستهاي در حال متلاشي شدن و تبديل به خاک رسي مشمول اين محدوديت هستند. |
3 |
کلوخههاي رسي و دانههاي شکننده |
مشروط بر اينکه دانههاي رسي نباشد. |
|
دانههاي گذشته از الک شماره 200 (075/0 ميليمتر) - بتن تحت سايش - ساير بتنها |
3 |
||
5 |
||
مواد زغالي با وزن مخصوص نسبي کمتر از 2 و رنگ قهوهاي تيره ميباشند. |
|
زغال سنگ، ليگنيت، يا ساير مصالح سبک: - هنگامي که نماي ظاهري بتن حائز اهميت است. - ساير بتنها. |
5/0 |
||
1 |
||
در هر حال مجموع کلوخههاي رسي و ميکا در مناطق گرم و مرطوب و با خردشدگي زياد نبايد از (3%) و در ساير مناطق از (4%) بيشتر باشد. |
1 |
ميکا |
- |
4/0 |
سولفاتها بر حسب - -SO3 |
- |
04/0 |
کلرورها بر حسب CL- |
* روش آزمايش در هر يك از موارد فوقالذكر مطابق مندرجات آييننامه بتن ايران خواهد بود.
جدول 2-4-3 (ت) حداكثر مقادير مجاز براي مواد زيانآور در سنگدانههاي درشت بتن*
ملاحظات |
حداکثر درصد وزني مجاز در کل نمونه |
نوع مواد زيانآور |
|
شيستهاي در حال متلاشي شدن نيز مشمول اين محدوديت ميشوند. |
25/0 |
کلوخههاي رسي |
|
به آساني خط بر ميدارند و ساييده ميشوند. |
5 |
دانههاي نرم |
|
اين مواد اغلب با مواد شيميايي سيمان واکنش نامطلوب دارند. |
|
چرت به صورت ناخالصي |
|
1 |
- در معرض شرايط محيطي شديد |
||
3 |
- در معرض شرايط محيطي متوسط |
||
5 |
- در معرض شرايط محيطي ملايم |
||
مشروط بر اين که رسي، يا حاصل املاح زيان آور نباشد. |
1 |
دانههاي گذشته از الک شماره 200 |
|
مواد زغالي با وزن مخصوص نسبي کمتر از 2 و رنگ قهوهاي تيره ميباشد. |
|
زغال سنگ، ليگنيت، يا ساير مصالح سبک: |
|
5/0 |
- هنگامي که نماي ظاهري بتن حائز اهميت است. |
||
1 |
- ساير بتنها. |
||
دانههاي پوک، مواد بيگانه مانند چوب و بقاياي نباتات و به طور کلي تمام دانههاي ناسالم در محاسبه اين درصدها بايد منظور شوند. |
|
دانههاي سست شامل مجموع کلوخههاي رسي، دانههاي نرم، چرت هوا زده، شيلها و شيستهاي متورق هوا زده: |
|
3 |
- بتن نمايان |
||
5 |
- بتن تحت سايش |
||
7 |
- ساير بتنها |
||
- |
4/0 |
سولفاتها بر حسب - -SO3 |
|
- |
02/0 |
کلرورها بر حسب CL- |
|
* روش آزمايش در هر يك از موارد فوقالذكر مطابق مندرجات آييننامه بتن ايران خواهد بود.