8-1-5 آزمايش عايقكاري

پس از اتمام عايقكاري و قبل از اجراي قشر محافظ روي آن، بايد نسبت به آزمايش عايقكاري اقدام نمود. سطوح شيبدار را مي‌توان با پاشيدن آب بر روي آنها مشابه يك بارندگي شديد آزمايش كرد. چنانچه نقصي در بام‌پوش وجود داشته باشد معمولاً در فاصله كوتاهي پس از آبپاشي ظاهر شده و از زير سقف مي‌توان با مشاهده قطرات آب به وجود نقص و محل آن پي برد.

براي آزمايش عايق بامهاي تخت و كف سرويسها و نظاير آن بايد تمامي آب‌روها و كف‌شورها را موقتاً با مصالحي مانند ورقه‌هاي پلاستيكي و پارچه كهنه و گل رسي مسدود نمود و روي عايق را به ارتفاع حدود 5 سانتيمتر از بالاترين نقطه آب بست و به مدت 24 ساعت به همين حال نگه داشت، چنانچه نقطه ضعفي در عايق مشاهده نشد، جلو آب را باز و قشر محافظ عايق را اجرا مي‌كنند، ولي در صورت بروز نم‌زدگي در زير سقف بايد محل آن را مطابق دستورالعملهاي فصل بيست و چهارم تعمير كرده و مجدداً آزمايش را تكرار نمود تا نقص عايق برطرف شود.