21-4-2 اجراي درزهاي حركتي
درزهاي حركتي در تمام سطوح بايد برابر نقشهها و مشخصات و با عرض مناسب ايجاد گردند. بايد دقت شود كه درزها در حين اجرا با مصالح بنايي و ملات پر نشده و اجزاي ساختمانهاي مجاور در حين اجرا به هم مربوط نشوند و كاملاً از يكديگر جدا باشند.
21-4-2-1 درزهاي حركتي در ساختمانهاي بتنآرمه يكپارچه
در اين حالت درزها بايد با بريدن سقف، ديوارها و كف طبقات به طور كامل انجام شود. فاصله درزهاي حركتي در ساختمانهاي بتنآرمه به كمك محاسبه تعيين ميشود. اين فاصله معمولاً بين 30 تا 60 متر است. با به كار بردن آرماتورهاي طولي، ميتوان فاصله درزها را تا 90 متر افزايش داد. عرض درزها معمولاً بين 13 تا 37 ميليمتر است كه از طريق محاسبه تعيين ميشود.
21-4-2-2 درزهاي حركتي در ساختمانهاي فولادي
در ساختمانهاي فولادي بايد درز انبساط، ساختمان را كاملاً به دو قسمت تقسيم نمايد. اجراي درزها در ساختمانهاي فلزي بسته به اينكه سقف بتني يا فلزي باشد، طبق نقشهها و مشخصات خواهد بود. فاصله درزها از يكديگر بيش از 60 متر نخواهد بود كه در هر حال طبق نقشهها و مشخصات و در محلهاي تعيين شده اجرا خواهند شد.
21-4-2-3 درزهاي حركتي در ساختمانهاي ساخته شده از مصالح بنايي
در ساختمانهاي ساخته شده از مصالح بنايي بايد درزها در نقاط زير تعبيه شوند:
الف: در خط باريك شدن عرض ساختمان
ب: در تقاطع دو ديوار در ساختمانهايي كه به شكل H,U,T,L,+ يا تركيبي از اين شكلها باشند.
پ: در ديوارهاي طويل بسته به موقعيت ديوار و درجه حرارت محيط
ت: در مواردي كه ديوارهاي ساختمانهاي جديد به ساختمانهاي موجود متصل ميگردند.
ث: در تقاطع چند ساختمان كه به هم ارتباط دارند.
همچنين براي جلوگيري و كاهش خسارت و خرابي ناشي از
ضربه ساختمانهاي مجاور به يكديگر، بايد ساختمانهايي كه داراي ارتفاع بيش از 12 متر
و يا داراي بيش از 4 طبقه هستند، به وسيله درز انقطاع[1]
از ساختمانهاي مجاور جدا شوند. حداقل عرض درز انقطاع در تراز هر طبقه ارتفاع آن تراز از روي
شالوده ميباشد، اين فاصله را ميتوان با مصالح كم مقاومت كه در هنگام زلزله به
آساني خرد ميشوند، پر كرد.
اجراي درزهاي حركتي در ساختمانهاي خاص نياز به مشخصات فني خصوصي خواهد داشت. به طوري كه عرض و فاصله درزها متناسب با مقدار انبساط و انقباض باشند.