8-3-3 نصب مصالح آكوستيكي
به منظور دستيابي به بهترين اجرا و ظاهر كار مناسب، مصالح آكوستيكي بايد به روش درست و در بهترين شرايط نصب شوند. نصب مصالح بايد هنگامي صورت گيرد كه شرايط گرمايي و رطوبت اطاق نزديك به شرايط موجود در هنگام بهرهبرداري باشد.
8-3-3-1 چسباندن[1]
حدود نيمي از آكوستيك تايلها با چسب روي سطوح سخت بتني، گچي، يا تخته گچي چسبانده ميشوند. اين روش ارزانترين و معمولترين راه نصب آكوستيك تايل بر روي سقفهاي موجود ميباشد. چسباندن، مستلزم وجود زيرسازي محكم و صاف است. سطوح كهنه، بايد كاملاً تميز و اندودهاي نو، بايد براي پذيرش چسب آهار زني[2] آماده شوند، جنس چسب بايد از انواع توصيه شده يا ساخته شده توسط توليد كننده تايلها باشد تا چسبندگي كافي بين آكوستيك تايل و زيرسازي آنها تأمين شود. چسب در هر چهار گوشه تايل 300*300 ميليمتر به اندازه گردو زده ميشود، براي تايلهاي بزرگتر فاصله محل چسبها از 300 ميليمتر كمتر خواهد بود. هنگامي كه تايل را در محل فشار دهند، هر تكه چسب پس از پهن شدن، بايد سطحي به قطر تقريبي 63 ميليمتر و ضخامت 6/1 ميليمتر را بپوشاند. تايل بايد به صورت مورب لغزانده شده و در محل خود همسطح با تايلهاي اطراف و چسبيده به آنها قرار گيرد.
8-3-3-2 ميخ كردن[3]
هنگامي كه سقفها كاملاً صاف نبوده و به اندازه كافي مناسب براي نصب تايل با چسب نباشند، قيدهاي چوبي با مقطع 75× 25 ميليمتر و به فواصل300 ميليمتر از يكديگر به سقف اصلي نصب ميشوند و به كمك گوههاي چوبي سطح زيرين آنها صاف و تراز ميشود، هنگامي كه تيرچههاي سقف بيرون باشند، قيدهاي چوبي عمود بر آنها كار گذارده ميشوند.
اكوستيك تايلهاي سوراخدار معمولاً داراي سوراخ كمعمقي در هر گوشه براي ميخ كردن هستند، به جاي ميخ ميتوان پيچ نيز به كار برد تا استحكام بيشتري براي تايلهايي كه در معرض ضربه قرار دارند، تأمين شود. تايلهايي كه در محل اتصال كام و زبانه ميشوند، معمولاً داراي لبه پهني هستند كه براي ميخ كردن يا دوختن[4] مناسب است. دوختن تايلهاي لبه پهن، روشي اقتصادي است.