26-3-2 ويژگيها و موارد كاربرد وسايل حفاظت فردي

26-3-2-1 ويژگيهاي وسايل حفاظت فردي

تمامي وسايل حفاظت فردي و لباسهاي ايمني مورد استفاده، بايد از نظر مشخصات فني ساخت و كيفيت مواد مورد استفاده مطابق با استانداردهاي ايراني زير باشد:

استاندارد شماره 1377: ويژگيهاي پوشاك ايمني براي جوشكاران

استاندارد شماره 1381: ويژگيهاي كلاههاي ايمني صنعتي براي كارهاي سبك

استاندارد شماره 1383: ويژگيهاي چكمه لاستيكي

استاندارد شماره 1375: ويژگيهاي كلاههاي ايمني براي كارهاي سنگين

استاندارد شماره 1126: عينكها و نقابهاي حفاظتي سبز رنگ براي استفاده در صنايع فولادكاري

استاندارد شماره 1136: كفشها و پوتينهاي ايمني

استاندارد شماره 1374: ويژگيهاي حفاظهاي صنعتي چشمي

استاندارد شماره 1645: ويژگيها و روشهاي آزمايش دستكشهاي لاستيكي براي مصارف الكتريكي

استاندارد شماره 1761: ويژگيهاي وسايل ايمني براي حفاظت چشم و چهره و گردن در مقابل تشعشع حاصل از جوشكاري و عمليات مشابه

استاندارد شماره 1764: ويژگيهاي دستكشهاي چرمي ساقدار براي جوشكاران

تا زماني كه استاندارد ايراني در پاره‌اي از موارد تدوين نشده باشد، در درجه اول استانداردهاي سازمان بين‌المللي استاندارد ISO معتبر خواهد بود و در صورت نبودن استاندارد مذكور به ترتيب استانداردهاي بريتانيايي BS و آلماني DIN ملاك عمل قرار خواهند گرفت.

26-3-2-2 موارد كاربرد وسايل حفاظت فردي

پيمانكار موظف است لباس كار را متناسب با نوع كار در اختيار كارگران قرار دهد. لباس كار بايد طوري باشد كه كارگر بتواند به راحتي وظايف خود را انجام دهد و موجب بروز سوانح نگردد، اندازه لباس نيز بايد متناسب با وضعيت كارگران باشد، به كارگراني كه با مواد شيميايي كار مي‌كنند، بايد علاوه بر لباس كار، بر حسب نوع كار وسايل حفاظتي لازم از قبيل پيش‌بند، كفش، دستكش مخصوص، عينك و در صورت وجود گازهاي سمي، وسايل تهويه تنفسي (رسپيراتور)[1] داده شود.

در محيطهاي مرطوب و در مورد كارهايي كه در آب انجام مي‌شود، پيمانكار بايد به تناسب نوع كار، كفش و يا چكمه‌هاي لاستيكي و در صورت لزوم دستكشهاي غير قابل نفوذ، تهيه و در دسترس كارگران قرار دهد.

كارگراني كه در معرض گردوغبارهاي سمي و زيانبار نظير آزبست، دود و يا غبار غليظ قرار مي‌گيرند بايد از رسپيراتور و يا وسايل مشابه استفاده نمايند.

در مواردي از قبيل سمباده‌زني، جوشكاري و تراشكاري كه نوع كار، خطراتي را متوجه چشم كارگران مي‌سازد پيمانكار موظف است عينك و نقاب مخصوص در دسترس كارگران قرار دهد.

براي كارگراني كه به هنگام كار در معرض سقوط اجسام سنگين قرار دارند، بايد كلاه و كفش حفاظتي مقاوم در نظر گرفته شود، همچنين در كارهايي نظير تخريب، حفاري و كار در ارتفاع بايد كارگران به كلاه ايمني مجهز شوند.

كارگراني كه در ارتفاع بيش از سه متر كار مي‌كنند و احتمال سقوط آنها وجود دارد، بايد به كمربند حفاظتي و طناب نجات مجهز باشند و اقدامات احتياطي براي جلوگيري از سقوط آنان به عمل آيد.

افرادي كه در چكشي كردن بتن يا اندود كار مي‌كنند، بايد به عينك، دستكش لاستيكي و زانوبند حفاظتي مجهز شده باشند، همچنين كارگراني كه به پخش آسفالت مشغولند، بايد به دستكش و ساعدبند و ماسك حفاظتي مجهز باشند.

براي حفاظت دست جوشكاران و كارگران ساختماني در برابر اجسام داغ و اشيائي كه داراي گوشه و لبه‌هاي تيز هستند، بايد از دستكشهاي چرمي ساقه‌دار استفاده شود.

خطرات ديگري كه ممكن است كارگران را تهديد كند، عبارتند از استنشاق مواد مضر، تماس پوست با مواد زيانبار و يا صداهاي ناهنجار و ارتعاشات مداوم. اين عوامل ممكن است در كارگران ايجاد بيماريهاي حاد و يا مزمن نموده و يا آنها را مسموم نمايد، اين گونه مواد مي‌توانند حساسيت‌زا، فيبروژن و يا سرطان‌زا باشند. گردوغبار الياف مي‌تواند براي سلامتي خطرناك باشد. كادميم، سرب، آزبست، سيمان مرطوب يا گردوغبار چوبهاي جنگلي سخت ممكن است باعث التهابات پوستي، آگزما، آسم و يا ساير بيماريهاي مزمن شوند، حتي گردوغبار معمولي نيز در مقادير زياد مي‌تواند باعث تحريكات ريوي شود، از اين رو حتي اگر كارگران از پوشش حفاظتي استفاده مي‌كنند، نبايد براي مدت طولاني در معرض اين عوامل قرار گيرند. در مورد آزبست، از آنجا كه بعضي از بيماريها در اثر بكارگيري مصالح آزبستي يك دوره اختفاي طولاني بين 20 تا 30 سال را به همراه دارند، بايد دقت لازم در كار با اين مصالح مبذول گردد، حتي‌الامكان بايد از مصالح جايگزين استفاده شود و مادامي كه استفاده از مصالح آزبستي ممنوع نشده بايد افراد هنگام استفاده از فرآورده‌هاي سيمان - پنبه نسوز مجهز به لباسهاي ايمني باشند و براي سوراخ و يا اره كردن اين فراورده‌ها از وسايل برقي با دور سريع استفاده ننمايند.